ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΜΕΡΑ ( Herbsttag ) του Ρίλκε –
Μετάφρ. Ανδρέας Πετρίδης
Καιρός είναι πια Κύριε, ήταν μακρύ το καλοκαίρι.
Στου ήλιου τους δίσκους ρίξε πάνω τη σκιά σου
κι αμόλα τους αγέρηδες μές στους λειμώνες.
Τους τελευταίους καρπούς πρόσταξε να μεστώσουν,
δός τους ακόμα δυο ήπιες μέρες,
να ωριμάσουν σπρώξε τους και βάλε
μές στο βαρύ κρασί την υστερνή γλυκάδα.
Σπίτι όποιος δεν έκτισε, δεν κτίζει τώρα.
Όποιος δεν βρήκε συντροφιά μονάχος μένει…
Θα ξαγρυπνά, θα μελετά, μεγάλα γράμματα θα γράφει
κι ανήσυχος στους δρόμους θα περιπλανιέται
ανάμεσα σε φύλλα που τα παίρνει ο αγέρας.